ค้นหาหมวดอักษร พ
ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน
ความหมายของคำว่า ' พาณ, พาณ '
พาณ, พาณ หมายถึง [พาน, พานนะ] น. ลูกธนู, ลูกปืน. (ป.; ส. วาณ).
คำที่ใกล้เคียงกัน
พาณโยชน์
น. แล่งธนู. (ส. วาณโยชน).
พาณวาร
น. เกราะ. (ส. วาณวาร).
พาณาสน์
น. คันธนู. (ส. วาณาสน).
พาณาสน์
ดู พาณ, พาณ.
พาณิช
น. พ่อค้า. (ส., ป. วาณิช).
พาณิชย, พาณิชย์
[พานิดชะยะ, พานิด] น. การค้าขาย; ชื่อกระทรวงที่มีอํานาจหน้าที่เกี่ยวกับการพาณิชย์และกิจการทางเศรษฐกิจที่เกี่ยวเนื่องกับการพาณิชย์รวมตลอดทั้งการซื้อขายและแลกเปลี่ยนสินค้า การควบคุมและส่งเสริมเกี่ยวกับกิจการค้าและการประกันภัย. (ส. วาณิชฺย;ป. วาณิชฺช).
พาณิชย, พาณิชย์
[พานิดชะยะ, พานิด] น. การค้าขาย; ชื่อกระทรวงที่มีอํานาจหน้าที่เกี่ยวกับการพาณิชย์และกิจการทางเศรษฐกิจที่เกี่ยวเนื่องกับการพาณิชย์รวมตลอดทั้งการซื้อขายและแลกเปลี่ยนสินค้า การควบคุมและส่งเสริมเกี่ยวกับกิจการค้าและการประกันภัย. (ส. วาณิชฺย;ป. วาณิชฺช).
พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์
จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒